Mevrouw Zoë, Marmari, Zuid-Evia
Na een prachtige november maand gaat eind van deze week het kouder worden en gaat het eindelijk regenen na meer dan een maand niet meer geregend te hebben.
Het zomerseizoen is definitief ten einde, geen gasten meer op Evia en dus ook geen wandelingen meer. Niet meer met gasten op de koffie bij mevrouw Zoë.
Vele van onze gasten kennen deze lieve 85-jarige vrouw. Aan het eind van onze gratis wandeling op Zuid-Evia komen we langs haar huisje en zijn dan altijd welkom voor koffie en een lunch. Ondanks dat ze sinds februari erg ziek geworden is en haar bewegingsapparaat niet meer echt functioneert. Ze kan heel langzaam met haar looprek wat schuifelen. En af en toe valt ze dus ook en dan is het maar de vraag of de hulp Antigoni (zelf ingekochte huishoudelijke hulp die haar gelukkig ook helpt met haar te wassen en die voor haar kookt etc.) de volgende dag komt. Twee weken terug is ze in de badkamer ’s nachts gevallen en heeft er een zeer zwaar gekneusde enkel aan overgehouden. In gips, minimaal twee weken. Die zijn nu bijna voorbij en ze kan er wel weer wat gewicht op zetten. Dus het gaat de goede kant op.
Maar deze lieve vrouw moet leven van een pensioentje van € 320,- per maand. Daar moet veel van betaald worden, waaronder elektriciteit, eten, telefoonaansluiting, en vooral de vele medicijnen die ze moet gebruiken. De eigen bedrage in Griekenland is erg hoog. Ze rond de € 100,- kwijt aan eigen bijdrage voor de medicijnen per maand. Dan komt Antigoni nu bijna dagelijks en kost € 5,- p. uur. Zij woont 12 km. verderop.
Haar dochter helpt natuurlijk ook zoveel mogelijk, maar is een weduwe van 55 jaar met een taxi in Athene waarbij ze lange dagen moet maken om in ieder geval de kosten te kunnen dekken zoals haar verplichte verzekering bijvoorbeeld. Kleindochter Katerina en haar man helpen ook daar waar ze kunnen. En Katerina heeft nu een baan als onderwijzeres gekregen vlakbij waar ze woont in Athene. Ze is overgeplaatst en hoeft niet meer 5 uur per dag met het openbaar vervoer te reizen. Die uitgespaarde kosten gaan naar Mevrouw Zoë.
Helaas kom ik nu nog een keer per week in Marmari om een dag bij haar te zijn, nasi vindt ze heerlijk en dus gaat er een grote pan nasi mee. En spulletjes die ze nodig heeft. Ik word daarbij enorm geholpen door onze gasten. Gasten die haar kennen en graag willen helpen om haar goed de winter door te laten komen. Tijdens het seizoen heeft ze ook van veel van onze gasten hulp gehad in de vorm van een bijdrage. Hoe moeilijk dat ook is voor haar. Ze zou het nooit geaccepteerd hebben als het niet noodzakelijk was. Grieken zijn trots en mevrouw Zoë nog meer. Zij zou moeten ‘geven’ vindt ze! En dat doet ze, met haar humor, haar gastvrijheid en liefde die zij uitstraalt en vooral ook de blijdschap als we langskomen.
Wij gaan een speciale rekening openen voor Mevrouw Zoë en geld inzamelen om haar te helpen deze winter goed door te komen. Een fysiotherapeut zou al een enorme hulp zijn, zeker nu met de gekneusde enkel. De elektriciteitsrekening zal omhoog gaan, want ze ligt op bed en beweegt amper dus er zal een kacheltje moeten branden om de kamer warm te houden. Haar medicijnen blijven bekostigen en Antigoni kunnen blijven betalen, het liefst dagelijks 2 of 3 uurtjes. Maar dat is bijna niet haalbaar, maar wie weet wat we met zijn allen kunnen doen.
Wilt u het hele levensverhaal lezen van deze bijzondere vrouw?
Alvast hartelijk dank voor het lezen van deze blog!
Na een prachtige november maand gaat eind van deze week het kouder worden en gaat het eindelijk regenen na meer dan een maand niet meer geregend te hebben.
Het zomerseizoen is definitief ten einde, geen gasten meer op Evia en dus ook geen wandelingen meer. Niet meer met gasten op de koffie bij mevrouw Zoë.
Vele van onze gasten kennen deze lieve 85-jarige vrouw. Aan het eind van onze gratis wandeling op Zuid-Evia komen we langs haar huisje en zijn dan altijd welkom voor koffie en een lunch. Ondanks dat ze sinds februari erg ziek geworden is en haar bewegingsapparaat niet meer echt functioneert. Ze kan heel langzaam met haar looprek wat schuifelen. En af en toe valt ze dus ook en dan is het maar de vraag of de hulp Antigoni (zelf ingekochte huishoudelijke hulp die haar gelukkig ook helpt met haar te wassen en die voor haar kookt etc.) de volgende dag komt. Twee weken terug is ze in de badkamer ’s nachts gevallen en heeft er een zeer zwaar gekneusde enkel aan overgehouden. In gips, minimaal twee weken. Die zijn nu bijna voorbij en ze kan er wel weer wat gewicht op zetten. Dus het gaat de goede kant op.
Maar deze lieve vrouw moet leven van een pensioentje van € 320,- per maand. Daar moet veel van betaald worden, waaronder elektriciteit, eten, telefoonaansluiting, en vooral de vele medicijnen die ze moet gebruiken. De eigen bedrage in Griekenland is erg hoog. Ze rond de € 100,- kwijt aan eigen bijdrage voor de medicijnen per maand. Dan komt Antigoni nu bijna dagelijks en kost € 5,- p. uur. Zij woont 12 km. verderop.
Haar dochter helpt natuurlijk ook zoveel mogelijk, maar is een weduwe van 55 jaar met een taxi in Athene waarbij ze lange dagen moet maken om in ieder geval de kosten te kunnen dekken zoals haar verplichte verzekering bijvoorbeeld. Kleindochter Katerina en haar man helpen ook daar waar ze kunnen. En Katerina heeft nu een baan als onderwijzeres gekregen vlakbij waar ze woont in Athene. Ze is overgeplaatst en hoeft niet meer 5 uur per dag met het openbaar vervoer te reizen. Die uitgespaarde kosten gaan naar Mevrouw Zoë.
Helaas kom ik nu nog een keer per week in Marmari om een dag bij haar te zijn, nasi vindt ze heerlijk en dus gaat er een grote pan nasi mee. En spulletjes die ze nodig heeft. Ik word daarbij enorm geholpen door onze gasten. Gasten die haar kennen en graag willen helpen om haar goed de winter door te laten komen. Tijdens het seizoen heeft ze ook van veel van onze gasten hulp gehad in de vorm van een bijdrage. Hoe moeilijk dat ook is voor haar. Ze zou het nooit geaccepteerd hebben als het niet noodzakelijk was. Grieken zijn trots en mevrouw Zoë nog meer. Zij zou moeten ‘geven’ vindt ze! En dat doet ze, met haar humor, haar gastvrijheid en liefde die zij uitstraalt en vooral ook de blijdschap als we langskomen.
Wij gaan een speciale rekening openen voor Mevrouw Zoë en geld inzamelen om haar te helpen deze winter goed door te komen. Een fysiotherapeut zou al een enorme hulp zijn, zeker nu met de gekneusde enkel. De elektriciteitsrekening zal omhoog gaan, want ze ligt op bed en beweegt amper dus er zal een kacheltje moeten branden om de kamer warm te houden. Haar medicijnen blijven bekostigen en Antigoni kunnen blijven betalen, het liefst dagelijks 2 of 3 uurtjes. Maar dat is bijna niet haalbaar, maar wie weet wat we met zijn allen kunnen doen.
Wilt u het hele levensverhaal lezen van deze bijzondere vrouw?
Alvast hartelijk dank voor het lezen van deze blog!