30 augustus is het weer zover, mijn naamdag…
Geen verjaardag, want 30 augustus is niet mijn geboortedag, die is wat vroeger, begin juli (zeggen ze……staat op de papieren, maar is dat echt zo? Mijn generatie weet het niet zeker, je werd geboren, in het ziekenhuis, dat wel, net als nu (thuisbevallingen komen niet voor) en dan werd er wel een keer aangifte gedaan bij het gemeentehuis, de burgerlijke stand, bij mij, een dikke maand later, in naam van de moeder en vader. Ik had nog geen naam natuurlijk, die ontvang je pas bij de doop en de grondwet zegt dat dat moet voor het 6e levensjaar, maar niemand wacht de dag van vandaag nog zolang….Vader en moeder zijn er niet meer, vaak naar gevraagd…. ‘standaard antwoord was: ‘ Kind ’t zal ongeveer kloppen’, maar ik weet het niet meer precies’). Maar goed laten we het houden op begin juli, als je in sterrenbeelden gelooft dan klopt het aardig, een echt kreeftje…. Super gevoelig, huiselijk en wat er niet nog meer over het sterrenbeeld kreeft geschreven wordt. Ik herken mezelf er wel heel goed in, dus ’t zal wel kloppen, denk ik dan…
Maar een ding staat wel vast, mijn naamdag. Ik ben wel met een dubbele naam gedoopt, heel bijzonder in die tijd en nu wat meer voorkomend. Jacqueline (van het Griekse Iakovos, Jacob dus) en Alexandra (naar de Heilige Alexandros). En dus vier ik eigenlijk als sinds kind mijn naamdag op 30 augustus.
Ik ga zeker geen feestje geven, de tijd is er niet naar, het is crisis en ik kan i.p.v. een feestje het geld wat ik daarvoor zou besteden geven aan goede doelen… Als ik mijn vrienden-, famlie- en kennissenkring zou uitnodigen voor een etentje dan kost me dat een paar honderd Euro. Leuk en gezellig, zeker. Heerlijk ook om iedereen weer te zien. Maar is het geoorloofd om in deze crisis waarin vele ‘gewone Grieken’ zitten, een feestje te geven? Of ga ik het geld geven aan diverse goede doelen? Ik kies voor het laatste.
Een goede vriend vroeg: ‘wat wil je hebben voor je naamdag?’ Ik: ‘niets, stort maar geld aan een goed doel. Die hebben ’t harder nodig dan ik… ‘
‘Hij is zelf erg actief in de gemeenteraad om de armen van een soort van ‘voedselpakket’ te voorzien, koop er voedsel voor en deel het uit aan diegene die het nodig hebben. Ik heb geen cadeau nodig… ‘ Dat zou hij doen…. Hij vond het ook een mooi gebaar! Ik weet dat arme mensen iets van voedsel krijgen i.p.v. 20 mensen of meer die niet afhankelijk zijn van voedselpakketten…
En dus heb ik mij voorgenomen om morgen mijn naamdag ‘geruisloos’ voorbij te laten gaan. Geen aandacht aan te besteden, maar de telefoon zal de hele dag rinkelen… dat is iets wat zeker is….iedereen die zich realiseert dat het morgen de dag van de Heilige Alexandros is zal bellen om me ‘Xronia Polla’ te wensen en dat waardeer ik erg natuurlijk.
En dus wordt morgen een gewone werkdag zonder feestje, toeters en bellen. Het bedrag schenk ik aan diverse gemeenten op Evia waar de mensen die het nodig hebben een voedselpakket kunnen halen.
Denk u misschien nu hoe u ook zou kunnen helpen? Dat kan uiteraard, neemt u dan contact op met Carola op ons kantoor in Noordwijkerhout. Zij zal u de weg wijzen hoe u kunt helpen. Maar het meest helpt u misschien nog door gewoon naar Griekenland op vakantie te komen. Wij zorgen er dan voor dat er per passagier een bedrag overgemaakt wordt naar de gemeenten op Evia en diverse fondsen in Griekenland die noodlijdende Grieken steunen. Voedsel, medicijnen en andere basisvoorzieningen.
30 augustus is het weer zover, mijn naamdag…
Geen verjaardag, want 30 augustus is niet mijn geboortedag, die is wat vroeger, begin juli (zeggen ze……staat op de papieren, maar is dat echt zo? Mijn generatie weet het niet zeker, je werd geboren, in het ziekenhuis, dat wel, net als nu (thuisbevallingen komen niet voor) en dan werd er wel een keer aangifte gedaan bij het gemeentehuis, de burgerlijke stand, bij mij, een dikke maand later, in naam van de moeder en vader. Ik had nog geen naam natuurlijk, die ontvang je pas bij de doop en de grondwet zegt dat dat moet voor het 6e levensjaar, maar niemand wacht de dag van vandaag nog zolang….Vader en moeder zijn er niet meer, vaak naar gevraagd…. ‘standaard antwoord was: ‘ Kind ’t zal ongeveer kloppen’, maar ik weet het niet meer precies’). Maar goed laten we het houden op begin juli, als je in sterrenbeelden gelooft dan klopt het aardig, een echt kreeftje…. Super gevoelig, huiselijk en wat er niet nog meer over het sterrenbeeld kreeft geschreven wordt. Ik herken mezelf er wel heel goed in, dus ’t zal wel kloppen, denk ik dan…
Maar een ding staat wel vast, mijn naamdag. Ik ben wel met een dubbele naam gedoopt, heel bijzonder in die tijd en nu wat meer voorkomend. Jacqueline (van het Griekse Iakovos, Jacob dus) en Alexandra (naar de Heilige Alexandros). En dus vier ik eigenlijk als sinds kind mijn naamdag op 30 augustus.
Ik ga zeker geen feestje geven, de tijd is er niet naar, het is crisis en ik kan i.p.v. een feestje het geld wat ik daarvoor zou besteden geven aan goede doelen… Als ik mijn vrienden-, famlie- en kennissenkring zou uitnodigen voor een etentje dan kost me dat een paar honderd Euro. Leuk en gezellig, zeker. Heerlijk ook om iedereen weer te zien. Maar is het geoorloofd om in deze crisis waarin vele ‘gewone Grieken’ zitten, een feestje te geven? Of ga ik het geld geven aan diverse goede doelen? Ik kies voor het laatste.
Een goede vriend vroeg: ‘wat wil je hebben voor je naamdag?’ Ik: ‘niets, stort maar geld aan een goed doel. Die hebben ’t harder nodig dan ik… ‘
‘Hij is zelf erg actief in de gemeenteraad om de armen van een soort van ‘voedselpakket’ te voorzien, koop er voedsel voor en deel het uit aan diegene die het nodig hebben. Ik heb geen cadeau nodig… ‘ Dat zou hij doen…. Hij vond het ook een mooi gebaar! Ik weet dat arme mensen iets van voedsel krijgen i.p.v. 20 mensen of meer die niet afhankelijk zijn van voedselpakketten…
En dus heb ik mij voorgenomen om morgen mijn naamdag ‘geruisloos’ voorbij te laten gaan. Geen aandacht aan te besteden, maar de telefoon zal de hele dag rinkelen… dat is iets wat zeker is….iedereen die zich realiseert dat het morgen de dag van de Heilige Alexandros is zal bellen om me ‘Xronia Polla’ te wensen en dat waardeer ik erg natuurlijk.
En dus wordt morgen een gewone werkdag zonder feestje, toeters en bellen. Het bedrag schenk ik aan diverse gemeenten op Evia waar de mensen die het nodig hebben een voedselpakket kunnen halen.
Denk u misschien nu hoe u ook zou kunnen helpen? Dat kan uiteraard, neemt u dan contact op met Carola op ons kantoor in Noordwijkerhout. Zij zal u de weg wijzen hoe u kunt helpen. Maar het meest helpt u misschien nog door gewoon naar Griekenland op vakantie te komen. Wij zorgen er dan voor dat er per passagier een bedrag overgemaakt wordt naar de gemeenten op Evia en diverse fondsen in Griekenland die noodlijdende Grieken steunen. Voedsel, medicijnen en andere basisvoorzieningen.